Ongewenst kinderloos en … seks

Super spannend maar ik moet dit doen. Niet alleen voor mezelf, maar voor al die vrouwen die hier ook mee worstelen. Het is iets waar we niet 1,2,3 mee te koop lopen, wat je met Jan en Alleman bespreekt. Waar misschien nog een groter taboe op rust dan op het ongewenst kinderloos zijn. Dus vind ik, hoe eng ook, dat ik dit moet delen omdat het zo’n ongelofelijk belangrijk onderdeel is van mijn leven en mijn missie om ongewenste kinderloosheid bespreekbaar te maken. 

Naast dat ik hoop dat jij baat hebt bij mijn verhaal en je niet meer het gevoel hebt hier alleen in te staan, hoop ik ook met heel mijn hart dat de medische wereld mijn blog leest. Hoewel al die lieve gynaecologen, coassistenten en verpleegkundigen hun stinkende best doen, vind ik dat hier echt te weinig aandacht aan wordt geschonken in het fertiliteitstraject. En dat vind ik echt een kwalijke zaak. 

Dussss…here we go…

Seks! 

Zo, dat is eruit. Met het woord alleen al heb ik lange tijd heel veel moeite gehad. Ik kreeg het mijn strot echt niet uit. 

Een jarenlange kinderwens hebben, helpt je seksleven volledig om zeep. Vrijen moet op de klok en heeft nog maar één doel; zwanger worden. En daar wordt het echt niet leuker en fijner van kan ik je wel vertellen. 

Wanneer je dan ook nog de mallemolen van een fertiliteitstraject in stapt, is het echt gedaan met de romantiek. Tijdsdruk, moeten, gynaecologen, coassistenten, verpleegkundigen, eendenbekken, inwendige echoapparaten, puncties, hormonen, heel veel jaren hoop en nog meer jaren verdriet zijn killing. En dan druk ik het nog zacht uit. 

Je meest intieme vrouwelijke zone, veilig afgesloten en beschermd door je bovenbenen, zijn openbaar, publiekelijk, functioneel en gevoelloos terrein geworden. Niets vrouwelijks of intiems meer aan. 

Ik vergelijk mijn buik en bekkengebied na 17 jaar nog steeds met een oude, lege, koude fabriek. Een plek waar het onguur is, waar je liever niet wilt zijn. Een plek die hermetisch op slot zit en waar enig gevoel niet meer welkom is. Een plek waar voor liefde en plezier geen plaats meer is. Een plek die ik het liefst verpak in onaantrekkelijke, degelijke, seksloze grote onderbroeken, strakke hempjes en foute pyjama’s. 

Rondom dit onderwerp heb ik echt serieus een trauma opgelopen. Ik weet niet of je Geraldine en de vrouwen hebt gekeken waarin 6 vrouwen gevolgd worden die misbruikt zijn? In heel veel van hun vreselijke verhalen, ondanks dat ik gelukkig nooit misbruikt ben, vond ik wel heel veel herkenning. En ik schrok daar behoorlijk van. 

Ik ben me hier al wel lange tijd van bewust maar was er nog niet aan toe om met dit trauma aan de slag te gaan. Er zit zoveel schaamte op. Zoveel taboe. Het programma van Geraldine was een serieuze eyeopener om te gaan onderzoeken hoe ik weer leven, gezelligheid, warmte en vooral gevoel terugkrijg in die nu nog koude fabriek. 

Daar komt ook de link met mijn spirituele reis om de hoek kijken. Ik ben er namelijk van overtuigd dat ik door alleen maar te praten, dit trauma niet opgelost krijg. Hiervoor is in mijn beleving ook lichaamswerk nodig. Reiki, yoga, healing, ademwerk, tantra. Ik heb nog geen idee wat mij gaat helpen maar ik ga het onderzoeken. 

Blokkades en pijnstukken op dit gebied wil ik zo graag transformeren zodat de seksuele energie weer kan gaan stromen door mijn lijf. Ik weet inmiddels heel goed hoe belangrijk dit is. Niet alleen voor mijn relatie met Hans. Maar ook voor mijn creativiteit, levensplezier, zelfvertrouwen, energie, mijn eigen heelheid en gezondheid. 

Zoals gezegd ga ik op onderzoek en ik neem je daarin mee. Ik vind het rete-spannend en doodeng. Maar ik moet dit doen. Voor mezelf, maar ook voor al die vrouwen die hier ook mee worstelen. Ik zet dus mijn Pippi Langkous vlechten op en ga. De eerste stap heb ik gezet door mijn verhaal met jou middels deze blog en in mijn laatste podcast te delen en daar ben ik supertrots op. 

Wil je hierop reageren of iets met mij delen, stuur mij dan gerust een mailtje of prive-berichtje of, als je mijn missie wilt helpen versterken en je durft het aan, deel dan mijn blog of reageer openbaar. Voel wat goed voelt voor jou!  

Liefs
Mariska

Zelfs als je grootste droom onmogelijk blijkt te zijn, is er nog zoveel mogelijk!