31 december, verdriet en hoop komen samen!

Oud en nieuw, een dag dat hoop en verdriet in 1 moment samenkomen als de klok 00.00 uur slaat. 

Weer een jaar voorbij waarin we zo hoopten dat onze droom eindelijk uit zou komen. Waarin we hoopten ons kindje te mogen krijgen. Teleurgesteld en verdrietig sluiten we het jaar weer met lege handen af. 

Tegelijkertijd is er nieuwe, frisse moed. Een witte lege bladzijde ligt voor ons. Een jaar met nieuwe kansen en mogelijkheden. Wie weet. Wie weet gaat het dit jaar lukken. Wie weet komt in dit jaar onze grootste droom uit. 

Jarenlang, echt jarenlang heeft 31 december zo’n enorme dubbele lading gehad. De hele dag liep ik met een mega dik brok in mijn keel rond. Doelloos, eenzaam, verdrietig, leeg, stil, boos en teleurgesteld. Tot 00.00 uur bleef dat gevoel aanwezig en naar mate de klok verder tikte, werd de druk groter en groter. Hoger en hoger. Als een ballon die op klappen stond. 

Om 00.00 uur stroomden de tranen. Tranen van verdriet én tranen van nieuwe hoop en kracht. Dit jaar gaat het ons lukken, dit jaar wordt ons jaar! 

Nu, ruim 17 jaar later, overheersen deze sterk contrasterende gevoelens niet meer. De hoop dat het ooit gaat lukken hebben we opgegeven. En toch, terwijl ik dit schrijf, rollen de tranen over mijn wangen en voel ik weer hetzelfde gevoel als al die jaren hiervoor. Geen kinderen mogen krijgen blijft altijd pijn doen. Hoe goed ik er ook mee om kan gaan. Hoeveel vrede we er ook mee hebben. 

Afgelopen jaar ben ik 40 geworden. Wij hebben echt (en dat kan voor iedereen anders voelen en zijn) de eindstreep bereikt. Dat is confronterend en pijnlijk en tegelijkertijd ook fijn. Een nieuw tijdperk breekt aan. Een tijdperk waar ik heel veel zin in heb. En waarin pijn en verdriet er gewoon mag zijn.

Voor 2021 heb ik heel veel mooie plannen, zowel zakelijk als privé. Ik ga een intense reis maken waarin ik mijn vrouwelijkheid en seksualiteit hoop terug te vinden. Ik ga een healing opleiding volgen. Ik hoop nog heel veel lieve en krachtige vrouwen te mogen coachen en snel weer bijeenkomsten te mogen organiseren. Ik hoop nog zoveel meer aandacht te krijgen voor mijn missie; ongewenste kinderloosheid bespreekbaar maken! 

Hans en ik willen nog meer tijd samen doorbrengen. Aandacht hebben voor elkaar. Lekker fietsen, met de honden wandelen, werken in de tuin, met vrienden afspreken, weekendjes weg en misschien zelfs gaan kamperen… 

Vanaf nu wordt ieder jaar ons jaar, mijn jaar en jouw jaar! Ik wens je een gezond en liefdevol 2021!

Liefs,
Mariska

Zelfs als je grootste droom onmogelijk blijkt te zijn, is er nog zoveel mogelijk!