Alle remmen los!

Oke, misschien is deze blog niet zo vrouwelijk maar soms wel heel erg nodig. Heb jij namelijk weleens ongegeneerd staan schreeuwen, keihard staan rammen in een kussen of tegen een stootzak? En heb je het weleens gecombineerd; slaan, schreeuwen en schudden tegelijk? Nee? Aanrader. Echt een keer doen.

Ik begon onlangs een training super ongemakkelijk met een zielige zachte ‘ha’ ‘oeh’ en een lullig stootje in het kussen. Allerlei overtuigingen zaten keihard in de weg. Doe maar normaal, doe je al gek genoeg, gedraag je, sloof je niet zo uit, maak niet zo’n herrie, stel je niet aan, Maris… je staat voor lul, bla bla bla! Ken je ze?

Oke, die zielige kreetjes en stootjes zijn dus niet de bedoeling. Leuk om mijn remmingen op te merken maar daar doen we het niet voor. Dus f*** die overtuigingen, here we go! Ogen dicht en gaan! Zo lekker om eens keihard te schreeuwen. Je lichaam in de strijd te gooien. Niet alleen kracht te halen uit je armen maar ook uit je bekken, uit je benen. Alle bewuste en onbewuste frustraties los te laten. Alle remmingen los te laten. Even niet zo’n braaf meisje te zijn. En dan dat gevoel na afloop… wauw, mijn lichaam tintelde overal en ik voelde toch een partij energie stromen.

Wat me wel opviel, is dat ik gelijk mijn ogen dicht deed. Ik merk dat ik dat heel vaak doe bij dingen waarbij ik me oncomfortabel voel of die ik spannend vind. Zoals tijdens het slaan en schreeuwen. Een tijdje terug tijdens het zingen. En ook dansen doe ik liever met mijn ogen dicht. Alsof de wereld dan niet bestaat. Niemand ziet dat ik houterig en uit de maat dans. Niemand hoort dat ik vals zing. Niemand in de gaten heeft dat ik als een idioot te keer ga. 

Helemaal in mijn eigen bubbel kan ik mijn energie kwijt en expressie geven aan mijn emoties. Onwijs veel plezier beleven aan mijn creativiteit. Ongegeneerd huilen. Met mijn ogen dicht dans ik als J.Lo. Zing ik als Lady Gaga. Sla ik als Rico Verhoeven en drum ik als Cesar Zuiderwijk. Maar….wel met mijn ogen dicht. Met mijn ogen dicht kan ik volledig in mijn lichaam kruipen, kan ik voelen waar het wel of niet stroomt, kan ik luisteren naar mijn innerlijke gids en mijn ego even buitenspel zetten. Met mijn ogen dicht kan ik mijn stem, mijn adem en mijn lichaam het werk laten doen. En dat is zo lekker. Zo bevrijdend. Dat geeft zoveel energie. 

Is het dan erg dat ik mijn ogen sluit? Nee, natuurlijk niet. Ik vind het heerlijk. Geniet met volle teugen. Voel me vrij. Of misschien niet maar dan lucht het in ieder geval wel enorm op.

Emoties en sensaties in je lichaam zijn niet bedoeld om niet gehoord en gezien te worden. Ze zijn niet bedoeld om keihard te negeren. Een emotie of sensatie is er vaak maar een paar seconde. Daarna gaat ons hoofd ermee aan de haal en maakt er een akelig ding van. Als we ons van de emotie bewust zijn, deze gelijk aandacht en liefde geven, als het er gewoon mag zijn (zonder daarbij een ander schade aan te richten), is er vaak niet zoveel aan de hand en zijn we het gevoel snel weer kwijt. 

Alleen zijn we ons vaak niet bewust van onze emoties, de sensaties in ons lichaam. We willen liever niet voelen, gaan de pijn liever uit de weg. Lang leven het tapijt want daar kunnen we die vervelende gevoelens mooi onder schuiven. Maar dan, zoals in eerdere blogs ook al eens beschreven, gaan die emoties een eigen leven leiden. Ze willen daar namelijk helemaal niet liggen. Ze hebben frisse lucht nodig.

Ze beginnen kleine signaaltjes af te geven ‘hallo’ ‘halloho’ ‘hoor je mij?’ Als we ze al horen, schuiven we ze snel weer terug onder het tapijt. Hatsee. Hier heb ik nu echt even geen tijd voor en al helemaal geen zin in. Herkenbaar?

Oke, als je niet horen wilt, dan maar voelen. Je lichaam kan gaan protesteren. Fysieke klachten kunnen ontstaan in alle hoedanigheden die je maar kunt bedenken. Voor de een is dat migraine of last van de darmen, voor de ander een onregelmatige cyclus, PMS, endometriose, hevige overgangsklachten. Weer een ander voelt zich murf, gevoelloos, disconnected met haar lichaam, niet aantrekkelijk, opgedroogd of energieloos en de volgende krijgt een hernia, een tennisarm of breekt een been. 

Pilletje erin en door…  Symptoom verdwenen. Mooi! 

Wat zo jammer is, is dat de bron daarmee niet is aangepakt. De angel wordt er niet mee uitgehaald. De klachten zullen zich blijven herhalen of in steeds andere en soms zelfs ernstigere mate, vorm krijgen. De onderliggende, vaak onbewuste, emotie ruimte geven kan de oplossing zijn om van je fysieke klachten af te komen of ze in ieder geval ernstig te doen verminderen. Lichaamswerk is daar een geweldig hulpmiddel bij. Reiki, ademwerk, orgaanmassage maar dus ook eens even lekker ongegeneerd slaan en schreeuwen. Mmmmm, ik word hier zo blij van. 

Mijn energie stroomt, ik voel me ontzettend fijn, aantrekkelijk, krachtig en geïnspireerd maar hoe zit dat met jou? Hoe voel jij je de laatste tijd? Fysiek, mentaal, emotioneel? Hoe stroomt jouw energie door je lijf, in je relatie(s), op je werk? Voelt het goed of weet je ergens wel dat je iets te doen hebt, dat het beter kan. Misschien wel veel beter… 

Kun jij hier hulp bij gebruiken, stuur me dan even een berichtje, dan spreken we af voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek of meld je aan voor de live adem-/ontspanningscirkel op zondagochtend 31 oktober!

Liefs, 
Mariska