De impact van vruchtbaarheidsproblemen

1 op de 6 stellen heeft te maken met vruchtbaarheidsproblemen. Helaas zijn wij 1 van deze 6 en dat was en is niet altijd even makkelijk. Zodra de wens er is om zwanger te worden, hoop je dat dit dan ook snel en vlekkeloos mag gebeuren. Maar als er na een jaar nog geen nieuws is, heb je de stempel 1 van de 6 ….

Impact van vruchtbaarheidsproblemen

Het niet kunnen of niet makkelijk kunnen krijgen van kinderen heeft een enorme impact op je leven. Iets waar je totaal niet bij stil staat wanneer je jong en enthousiast aan het avontuur begint. Het eerste jaar heb je er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen, dat je nog even geduld moet hebben, de pil misschien nog uit je lichaam moet trekken, je cyclus nog goed op gang moet komen of je weet nog niet helemaal precies wat het juiste moment is om te vrijen. Maar als er na een jaar nog niets gebeurd is, begin je hem langzaam wel een beetje te knijpen.

Goedbedoeld advies

Je begint je te verdiepen in boeken en je zoekt naar informatie op internet. Je haalt bij de drogist ovulatietesten, gaat aan de slag met de thermometer, vrijt op het juiste moment, niet iedere dag maar om de dag, want dat zou beter zijn voor de zaadjes. En na afloop lig je onderste boven op bed zodat de jongens hun weg makkelijker kunnen vinden… Van mensen om je heen krijg je het advies om naar de homeopaat, acupuncturist, mesoloog en voetreflexzonetherapeut te gaan want die heeft al zoveel mensen zwanger gekregen… Dus hup, je probeert ze allemaal.

Intiem

In het ziekenhuis ben je patiëntnummer 123456 en ontmoet je ieder bezoek een andere arts. Zodra je de onderzoeken en behandelingen in gaat, zijn je intiemste delen niet meer intiem te noemen. Volgens mij zijn er bij mij inmiddels 50 artsen en 50 coassistenten (want die moeten het ook leren) bezig geweest met eendenbekken, onderzoeken, echo’s en terugplaatsingen. Kun je je voorstellen dat het voelt alsof je een soort kijkdoos gekregen hebt?

Aandacht voor de impact

Hou mij ten goede, alles wat we gedaan en geprobeerd hebben was voor het goede doel en we hebben nergens spijt van. Ook weet ik dat alle adviezen super lief bedoeld geweest zijn. Dat de artsen doen wat ze moeten doen en heel veel stellen wel blij maken. Maar dat vruchtbaarheidsproblemen een enorme impact hebben op je eigenwaarde, je relatie, de familiebanden en je toekomstperspectief is niet te ontkennen maar wordt bijzonder weinig onder de aandacht gebracht.

Eigenwaarde

Je eigenwaarde krijgt een behoorlijke knauw van het hele proces. Je lichaam doet niet wat je wilt en je hebt het gevoel dat je faalt. Wij hebben ons gelukkig nooit schuldig gevoeld naar elkaar toe. Met name omdat de artsen bij ons nooit een reden hebben kunnen vinden waarom het niet lukt. Maar wanneer het aan jou of aan je partner ligt, dan kan dat onbedoeld hele vervelende gevolgen hebben.

Relatie

Het hele proces zet de relatie behoorlijk onder druk. Iedere maand weer hoop, iedere maand teleurstelling en verdriet. Honderden bezoekjes aan het ziekenhuis en bergen hormonen werken niet echt mee om het gezellig te houden. Vrijen omdat het moet, maakt het niet echt romantisch. En vrienden en collega’s die zwanger worden, hakken er flink in. Iedereen gaat daar anders mee om, ook binnen de relatie. Gelukkig werden wij er samen sterk door maar ik kan mij heel goed voorstellen dat een relatie hierdoor strand.

Familie

Ook voor de familie heeft ons verdriet een enorme impact. Ze leven enorm met ons mee maar staan ontzettend machteloos. Daarnaast worden wij geen papa en mama, maar onze ouders ook geen opa en oma, onze broer en zus geen oom en tante en onze nichtjes krijgen geen nichtjes of neefjes. Maar daarentegen lukt het bij hun wel en moeten ze ons met lood in de schoenen vertellen dat ze een kindje verwachten. Zijn zij, en onze ouders super trots op hun (klein)kinderen. Hartstikke logisch maar het bezorgt ons met regelmaat nog de nodige gemengde gevoelens. Tuurlijk zijn we gek op alle meiden maar af en toe zijn we tot op het bot jaloers en intens verdrietig dat wij dit niet mogen meemaken.

Toekomst

Als je dan uiteindelijk beslist om te stoppen met behandelingen of je krijgt te horen dat je geen kinderen kunt krijgen, stort je leven echt wel in. We hadden het zo anders voorgesteld. Hadden zo gehoopt op een leven met kinderen. En nu? Nu moet je dit verdriet gaan verwerken en je leven anders gaan inrichten. Gelukkig is dat ons heel goed gelukt en genieten wij enorm van alles wat we doen. Ben ik er super trots op om vrouwen te mogen helpen die hier nog mee worstelen. Maar altijd blijft er een leeg plekje in ons hart met een deurtje naar verdriet. Af en toe ga dat deurtje nog even open. Maar dat is goed.

“Want zelfs als je grootste droom onmogelijk blijkt te zijn, is er van alles mogelijk.”

Lieve groet,

Mariska