Blog

Als verdriet geen pijn meer doet!
Onlangs had ik een te gekke fotoshoot met een superleuke, jonge fotografe. Ze is 22 en zwanger. Niet helemaal gepland, wel heel erg welkom. We raakten daarover in heel mooi gesprek waarin zij mij vroeg hoe dit voor mij voelde. Heel oprecht en vanuit het diepst van mijn hart, kon ik alleen maar heel blij…

Alle remmen los!
Oke, misschien is deze blog niet zo vrouwelijk maar soms wel heel erg nodig. Heb jij namelijk weleens ongegeneerd staan schreeuwen, keihard staan rammen in een kussen of tegen een stootzak? En heb je het weleens gecombineerd; slaan, schreeuwen en schudden tegelijk? Nee? Aanrader. Echt een keer doen. Ik begon onlangs een training super ongemakkelijk met…

Menstrueren, you love it or you hate it!
Iedere maand weer die ellende. Het begint al een paar dagen van te voren met soms wat licht bloedverlies (wat nog bij de huidige cyclus hoort en niet het begin van een nieuwe cyclus betekent), wat vermoeidheid en geen zin in drukte om me heen. ‘Oudjaarsnacht’ weet ik vaak al hoe laat het is. Mijn…

Heling van je vrouwelijkheid
Liefde en aandacht schenken aan je lichaam. Er goed voor zorgen. Op alle fronten; slaap, voeding, lichamelijke verzorging, beweging, emoties, stress… We leren het nog steeds nergens. We krijgen het niet mee vanuit onze opvoeding, we leren het niet op school, we praten er nauwelijks over met vriendinnen. In onze jeugd horen we alleen dat…

Demons in our head
The moment we stop running from the demons in our headsAnd instead we choose to love themWhen saying yes to life both shadow and light Oh, our suffering is done and we come alive(Songtekst Shedding Skins, @thisisfiamusic) En zo is het precies! We zijn ons zo vaak niet bewust van al die stemmetjes in ons hoofd,…

Time for changes
Afgelopen jaren, en nog steeds, neem ik je mee op mijn reis. Ik vind het heerlijk om te schrijven en te delen. Voor mezelf, maar ik hoop ook dat ik jou ermee inspireer, aan het denken zet en misschien wel in actie breng. Het leven is één grote expeditie; soms stap je in een TGV…

Kracht, trots en vrouwelijkheid
Met gemengde gevoelens reis ik af naar Rotterdam. Ik heb me opgegeven voor een 2-daagse ei-ceremonie. Ik vind het retespannend maar ben stiekem ook wel nieuwsgierig. Ik ben er klaar voor of misschien wel klaar mee om zo preuts en ongemakkelijk, bijna spastisch over dit onderwerp te doen. Na 41 jaar is het hoogste tijd…