Sinterklaas
Mariska |
Het einde van het jaar komt alweer snel dichterbij. Afgelopen zaterdag kwam de Sint aan in ons land en vanmiddag in de auto hoorde ik voor het eerst weer een kerstliedje op de radio… Dat laatste hoeft van mij nog niet zo nodig want we hebben nog een ruime maand te gaan. Maar goed, he, dat is mijn idee, misschien vind jij het heerlijk om weer mee te brullen in de auto op Last Christmas 😉
Pijnlijke momenten
Ik moet eerlijk zeggen dat ik naast Moederdag de Sinterklaasperiode lange tijd een van de lastigste momenten van het jaar vond en soms nog steeds vind. Want hoewel het afgelopen jaren meer een discussiepunt was, is en blijft het toch gewoon een heel leuk en spannend kinderfeest.
Zo ontving ik in de familie-app foto’s van mijn 3 kleine nichtjes verkleed als kleine Pietjes met stralende gezichtjes. Druk in de weer met verlanglijstjes en tekeningen, maar ook de inhoud van de schoen werd zorgvuldig uitgezocht. De kleinste (2 jaar) vond het wel een goed idee om de fles pannenkoekenstroop in haar schoen te doen want dat vinden de Pieten vast heel lekker? Hilarisch!
Superleuk om te zien hoe deze eeuwenoude traditie nog altijd voor zoveel plezier en spanning zorgt bij kinderen. Hoe ze nog altijd helemaal opgaan in dit prachtige verhaal waarbij het Sinterklaasjournaal het hoogtepunt van de dag is. Ik kan oprecht intens genieten van de foto’s van mijn nichtjes én daarnaast is het ieder jaar weer ongelofelijk confronterend. Wat hadden wij deze periode ook graag mee willen maken met onze eigen kinderen. Wat had ik graag de koppies van mijn kinderen willen zien wanneer ze ‘s morgens hun gevulde schoentje vinden.
Als het een beetje mee had gezeten, hadden onze kinderen nu misschien wel inmiddels 16, 14 of 10 jaar geweest, geen idee. De tijd van spanning en sensatie was dan wel voorbij. Maar wat had ik dan graag, net zoals vroeger thuis, surprises gemaakt met een rijm en met z’n allen rond de goutmetplaat gezeten op 5 december. Maar helaas, die vlieger gaat voor ons niet op!
Hulppieten
Jarenlang stonden op 5 december bij ons in gang zakken vol cadeautjes van verschillende buren te wachten totdat we het teken kregen om te komen bonzen op de deur. Geweldig om de spanning en schrik van de kinderen te horen, het rennen naar de deur te zien in de hoop nog een glimp op te vangen van de Sint of zijn Pieten. En dan de blijdschap voor al die zakken met cadeaus! Lachend stonden wij om een hoekje te gluren. Geweldig om te doen.
Maar dan ging de deur dicht en begon daar een gezellig avondje en gingen wij terug naar een ‘leeg’ huis. De realiteit was hard en pijnlijk. De nodige tranen hebben gestroomd. Boos, teleurgesteld en verdrietig dat ons dit niet gegeven is. Dat wij dit feest met onze eigen kinderen nooit gaan vieren. Een feest waar ik zoveel mooie en leuke herinneringen aan heb van toen ik zelf nog een klein meisje was.
Feest in de kantine!
Ook een confronterend moment zijn de Sinterklaasfeestjes op het werk waar je met je kinderen naar toe mag. Superleuk he, ik vind het te gek dat bedrijven hier tijd en energie in steken. Maar het is en blijft pijnlijk als je geen kinderen hebt. Sta je daar toch een partij ongelukkig te zijn. Nee sorry ‘baas’, maar ik hoop dat je er begrip voor hebt dat wij even overslaan.
Herken je mijn verhaal?
Vind jij de decembermaand ook niet altijd de meest makkelijke tijd van het jaar? Heb je hier vragen over of vind je het fijn om hierover met Bondgenoten van gedachten te wisselen? Vanavond (17-11) om 20.00 uur en donderdagochtend (19-11) om 9.00 uur geef ik een gratis online webinar waarin we het hierover gaan hebben én waarin je mij al jouw vragen mag stellen. Wil jij erbij zijn? Meld je dan hier aan.
Liefs,
Mariska
Zelfs als je grootste droom onmogelijk blijkt te zijn, is er nog zoveel mogelijk!
Ik kreeg een appje van mn neefje of tante Ing alsjeblieft wilde helpen met de surprise van haar neefje. Te leuk! Zo doe ik voor mijn gevoel toch een beetje mee?
Wauw, wat mooi Ingrid. Wat een cadeau!