Oei ik groei

Nee, ik ben niet zwanger, maar ik ben afgelopen jaar stiekem wel een paar kilo zwaarder geworden en daar ben ik niet blij mee. Broeken zitten te strak of kan ik zelfs niet meer aan. Mijn jas kan niet meer lekker dicht. En mijn hoofd lijkt wel een luchtballon.

Herkenbaar?

De weegschaal heb ik een half jaar geleden de container in gedonderd. Hij deed het niet meer en ik was er klaar mee. Iedere ochtend na het toiletbezoek en voor het douchen stond ik op de weegschaal. Herkenbaar? En i.p.v. dat ik afviel, kwamen er kilo’s bij. Super frustrerend. Vol goede moed begon ik de dag dan weer met een gezond ontbijt om vervolgens naar een paar uur te rammelen van de honger en te grijpen naar iets lekkers. Een koekje, maar liever chocola. Of wat dacht je van een heerlijk stukje taart bij mijn favoriete tentje in Culemborg. Hmmmm.

Elke keer praatte ik deze uitspatting goed door 2 of 3x per week te gaan sporten en mijn dagelijkse wandelingen met de hond. Maar ergens gaat dat toch niet helemaal goed. Hoe kan dat toch…. Tuurlijk weet ik wel hoe het komt. Die taartjes en chocolade zijn NIET goed voor je Maris. Daar moet je heel veel uren voor bewegen om de calorieën te verbranden. En dan verbrand je misschien alleen de calorieën van het gebakje maar niet de kilo’s die er teveel aan zitten.

Mijn allergrootste vriend: Tony C.

Maar ik hou zo van al dat lekkers!!! En ik vind het zo gezellig! En als ik mij niet fijn voel, is chocola mijn grootste vriend. Eigenlijk is chocola altijd mijn grootste vriend, in voor- en tegenspoed. Ik vind altijd wel een reden waarom ik zo’n overheerlijk stukje Tony Chocolony Karamel Zeezout heb  verdiend. Niet slim? Echt niet? Ook niet een beetje?

Ik weet het. Als ik mij blij voel en inspiratie heb, dan vind ik het gezellig om dat te vieren maar als ik mij verdrietig voel, soms misschien wel een beetje eenzaam met een man die heel veel op reis is, dan snaai ik dat gevoel ook lekker weg. En dat gecombineerd met het feit dat ik totaal niet van koken hou en als ik alleen ben het mij er makkelijk vanaf maak met een crackertje, een bakje yoghurt met muesli en soms een bezoek aan de snackbar, werkt natuurlijk ook niet lekker mee.

Emotie-eter

Ik ben dus een emotie-eter en een enorme zoetekauw. Vind altijd wel een reden om mezelf te buiten te gaan. En morgen is er toch weer een nieuwe dag, dan begin ik. Echt. Maar wel morgen…. En zo gaan er dagen, weken en maanden voorbij en zitten mijn broeken steeds iets strakker, strakker en strakker. En word ik er iedere dag een beetje ongelukkiger van.

Yes, actie!

Maar…. het is nu tijd voor actie. Vorige week moest ik bij de internist zijn. De arts vroeg mij even op de weegschaal te gaan staan. Met schoenen en kleren aan…. ‘Nee, dat is niet eerlijk. Alles moet uit.’ ‘Nee hoor mevrouw, hou maar lekker aan.’ Oeps, slik. En ik ben nog wel de hele week ziek geweest en heb nauwelijks iets gegeten…. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar aangezien ik mijn ups en downs met jullie deel, biecht ik het toch maar op. Heel zachtjes, dat dan weer wel. … 80 kg +. Ssst, niet verder vertellen hoor.

Dit kan echt niet meer. Dit voelt voor mij helemaal niet goed. Ik voel me hier niet prettig bij. Ik wil mijn leuke jurkjes weer aan die netjes hangen te wachten in mijn kast. Mijn spijkerbroeken die zo lekker zitten. Die truitjes die zo leuk stonden toen ik 10 kg lichter was. Maar vooral wil ik mij weer lekker in mijn vel voelen. Wil ik mijn emoties niet meer wegsnaaien maar onder ogen komen. Wil ik inzicht krijgen in mijn gedachtegang en hersenspinsels. En daar ga ik mee aan de slag.

En nu…

Ik ben weer bewuster in mijn dagboek aan het schrijven en ik ben heel veel aan het lezen. Natuurlijk geen gezellige romannetjes! Op dit moment ben ik het boek van Gabrielle Bernstein, Het Universum staat achter je, aan het lezen. Hoe je van angst, naar vertrouwen kunt gaan. Poeh, super interessant maar als mega nuchter type, ook wel wat zweverig. Maar zit daar juist niet mijn ruimte tot groei? Is dat nu net niet het gebied waarin ik nog veel te leren heb? Ik lees rustig en in vertrouwen lekker verder en ik beloof je op de hoogte te houden.

“Want zelfs als je grootste droom onmogelijk blijkt te zijn, is er van alles mogelijk.”

 

Lieve groet,

Mariska