Moederdag
Mariska |
De eerste Moederdag-aanbieding zat afgelopen maandag alweer in mijn mailbox!
Hoe goed ik inmiddels met de pijn, de leegte en het verdriet om kan gaan, hoe fijn ik mijn leven zonder kinderen op de rit heb, ik kan niet ontkennen dat zo’n mailtje toch weer even binnenkomt en een gevoelige snaar raakt.
Net als met Sinterklaas of Kerst word je al weken van tevoren met je neus op de feiten gedrukt door te gekke aanbiedingen, leuke ontbijt-acties en de lekkerste high tea’s. Je hoeft maar even door je social media te scrollen en je komt van alles tegen. Om nog maar niet over Moederdag zelf te spreken. En natuurlijk snap ik dat, ik begrijp het helemaal.
Petje af voor al die fantastische mama’s die zoveel ballen in de lucht houden. Al die toppers van vrouwen verdienen het om een dag in het zonnetje gezet te worden. Wat mij betreft horen ze iedere zondag een zelfgemaakte tekening en ontbijt op bed te krijgen.
Voor veel ongewenst kinderloze vrouwen is Moederdag de meest confronterende dag van het jaar. Niet alleen ik, maar al deze vrouwen hadden deze dag ooit zo anders voorgesteld. Want wat hadden we graag, met hart en ziel, moeder geweest. In ons hart zijn we dat ook. Dat die droom niet uitgekomen is, is een hard gelach vooral op Moederdag.
Vorig jaar heb ik een oproep gedaan en gevraagd om je ongewenst kinderloze vriendin, zus, buurvrouw, collega, dochter etc. op Moederdag een berichtje te sturen, een kaartje of een bosje bloemen. Een kleine attentie om te laten weten dat je aan haar denkt. Het is bizar hoeveel reacties ik daarop heb gekregen.
Zelf ben ik overladen met lieve kaartjes en bossen bloemen van vriendinnen maar ook van wildvreemden. Vrouwen die zich herkennen in mijn verhaal, hetzelfde verdriet delen en vrouwen die mij een hart onder de riem wilden steken. Zo lief. Zo fijn.
Ook kreeg ik talloze reacties van ongewenst kinderloze vrouwen die vanuit hun omgeving verrast werden met een klein gebaar. Dat kleine gebaar had een grootse impact. Echt waar! Ik sprak ook vrouwen die juist niets of niemand hoorden, vrouwen die zich enorm eenzaam en alleen voelden. Ook voor deze vrouwen was de impact, helaas, groot.
Mijn grootste wens is om ook dit jaar meer aandacht voor deze moedige en krachtige vrouwen te vragen die in hun hart ook moeder zijn. Je kunt mij geen groter plezier doen dan op Moederdag jouw vriendin, buuf, zus of collega te laten weten dat je aan haar denkt!
Alvast onwijs bedankt!
Liefs,
Mariska
Zelfs als je grootste droom onmogelijk blijkt te zijn, is er nog zoveel mogelijk!
Wat een bericht, ik ben een van die moeders die 2 kinderen heeft. Maar ik heb niets met Moederdag. Opgeblazen acties van winkeliers. Vroeger vond ik het leuk toen de kinderen iets maakte op school, dat waren leuke tijden. Mijn kinderen weten inmiddels dat ik niet zoveel om moederdag geef. Wil gewoon geen dwang zodat ze iets moeten doen. Maar nog nooit bij stil gestaan hoe vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen en dus geen keus hebben dit behoorlijk confronterend vinden. We moeten lief zijn voor elkaar. Vooral die mensen in je familie en naaste omgeving die veel om je geven en bereid zijn je door vervelende dagen heen te helpen. Ik kan met recht zeggen dat ik dat heb. Bedankt Mariska.
Dag Mariska,
Hoe herkenbaar! Zelf ben ik ook een moeder zonder kinderen. Ik heb ze allemaal tijdens de zwangerschap verloren. En die Moederdag….jarenlang heb ik die moedwillig gezien als een ‘normale’ zondag of ben ik in een holletje gekropen. Dit jaar doe ik het echter anders. Ik ga samen met andere moeders zonder kinderen deze dag vieren om ons moederhart te erkennen. Een ochtend ervaringen en inspiratie uitwisselen onder het genot van een kop koffie of thee met wat lekkers en ik trakteer deze prachtige vrouwen op een ontspannend klankbad van Klankschalen en andere instrumenten; gewoon voor een fijn verwenmoment! Het kost niets. Op https://www.praktijklemniscaat.nl/nieuws/16257/moederdag-voor-moeders-zonder-kinderen lees je meer over de Moederdag voor moeders zonder kinderen. Je bent van harte welkom!
Warme groet,
Betsy Strijbos